تأثیر تمرینات هوازی منظم بر میزان لپتین و گلوکز ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی نوع دو

مقدمه:  ابتلاء به بیماری های قلبی عروقی از عوارض مهم بیماری دیابت محسوب می گردد.  اثرات انجام ورزش بر کنترل بیماری دیابت یک موضوع در حال مطالعه است. مطالعات کمی در خصوص تأثیر ورزش بر فاکتورهای هموستئاز گلوکز و لپتین، به طور همزمان، در بیماران دیابتی انجام شده است.  هدف: تعیین تأثیر 12 هفته تمرینات هوازی منظم بر لپتین و فاکتورهای هموستئاز گلوکز در بیماران دیابتی نوع دو روش: در این تحقیق شبه تجربی، از بین مردان مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک پارسیان مشهد در سال 1390، تعداد 40 نفر  به روش غیراحتمالی انتخاب و سپس به روش تصادفی ساده در دو گروه تمرین هوازی (20 نفر)و شاهد (20 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرینات هوازی به مدت 12 هفته (هفته ای 3 جلسه، هر جلسه به طور متوسط 40 دقیقه با شدت 70-60 در صد ضربان قلب ذخیره روی تریدمیل فعالیت های ورزشی منتخب را انجام دادند. در مورد گروه شاهد مداخله­ای صورت نگرفت. در این پژوهش، فاکتورهای لپتین، گلوکز ناشتا، انسولین و مقاومت به انسولین اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‍ها توسط آزمونهای تی مستقل و زوجی و من ویتنی و ویلکاکسون و با نرم افزار spss نسخه 5/11 انجام شد. سطح معنی داری 95% (pیافته ها: میانگین سن در گروه تجربی4/40 و گروه شاهد 3/38 سال بود. میانگین سابقه ابتلا به دیابت در گروه تجربی 38/5 و گروه شاهد 20/5 سال بود. در مقادیر پلاسمایی لپتین (001/0p<)، گلوکز ناشتا (01/0p<)، انسولین (015/0p<) و مقاومت به انسولین (035/0p<)، در گروه تمرینات هوازی در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری:  با توجه به اثرات تمرینات منظم هوازی در کاهش مقاومت به انسولین و کاهش سطح سرمی لپتین، می­توان این تمرینات را به عنوان تدبیری جهت کاهش عوارض قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو توصیه نمود.